De Pass – Jubileumwedstrijd Feyenoord (60 jaar)

Blauwwitten houden goed stand tegen kersverse kampioen van Nederland

Onder perfecte weersomstandigheden mocht Steenbergen in de zomer van 1993 aantreden tegen de kersverse kampioen van Nederland. Nadat PSV van speelronde 3 tot 32 bovenaan had gestaan, wipte Feyenoord er aan het einde van het seizoen nog overheen middels een 0-5 overwinning bij FC Groningen. De eerste wedstrijd na het behalen van de titel trad men aan in Steenbergen, 3 dagen na het binnenhalen van de zilveren schaal.

De ploeg van Willem van Hanegem, inmiddels columnist van het AD en graag geziene gast bij verscheidene tv-programma’s, stond binnen een mum van tijd met 1-0 achter. Onder toeziend oog van zo’n 3500 á 4000 toeschouwers startte Steenbergen furieus. Jean-Paul de Groot opende op rechtsvoor Martin Vaissaire, die de bal voorgaf. Achter verdediger John de Wolf langs gleed spits Ad Gladdines de openingstreffer binnen. Direct na de aftrap stelde John de Wolf een daad, door een, naar zijn mening, te zachte bal hard weg te schieten en aan de scheidsrechter een nieuwe te vragen. Dit noopte Jean-Paul tot de opmerking; ‘Ik wist dat je een beroerde lange pass had, maar zo slecht?!’

De dienstdoende leidsman was opkomend talent Jack van Hulten. De Zevenbergenaar floot later nog zo’n 550 duels op verschillende niveaus, bijvoorbeeld de bekerfinale van 2008 en ook in de Champions League en EK/WK Kwalificatiewedstrijden, voordat hij in 2011 stopte omdat hij het arbiterschap niet meer kon combineren met zijn werk.

De Rotterdammers viel de achterstand natuurlijk erg tegen, maar Steenbergen speelde een goede eerste helft. Ondanks dat men dat seizoen uit de 2e klasse was gedegradeerd, had Steenbergen een goede ploeg: doelman Henk de Graaf en veldspelers Wim Nieuwland, Henk Smout, Martijn Iriks, Ronald Luijsterburg, Ger de Jong, Peter de Vos, Eric Raaijmakers, Ad Gladdines, Jean-Paul de Groot, Martin Vaissaire & Con de Groot zijn hiervan zichtbaar op de foto, net eraf gevallen is trainer Johan Kortan.

De bezoekers hadden echter een aantal wereldsterren in hun gelederen. Vooral Nederlandse spelers, die samen tot meer dan 200 interlands voor het Nederlands elftal kwamen. Giovanni van Bronckhorst was één van die spelers die net kwam kijken, maar later bij Glasgow Rangers, Arsenal en FC Barcelona faam verwierf. Hij zou uiteindelijk tot 106 interlands komen, waaronder de verloren WK finale in 2010 en scoorde 6 doelpunten. De mooiste en belangrijkste in de halve finale van datzelfde WK in Zuid-Afrika tegen Uruguay.

Hij wist echter ook op het Steenbergse hoofdveld te scoren. Giovanni trok de stand gelijk, niet op de laatste plaats doordat doelman Henk de Graaf met bal en al over de doellijn werd gelopen.

Direct na de rust werd het 1-2 en Steenbergen moest in die fase opletten niet onder de voet gelopen te worden. De directe tegenstander van Jean-Paul de Groot, Bobby Petta (later o.a. Celtic), en Mike Obiku (Nigeriaans international) scoorden na rust en zorgde voor de eindstand van 1-3.

Het verschil was toen duidelijk nog niet zo groot en ook al had Feyenoord het kampioensfeest in de benen, Steenbergen speelde alleraardigst en kreeg verdiend applaus na afloop van de wedstrijd. Spelers als John Metgod, Rob Witschge, Jozsef Kiprich, John van Loen, Orlando Trustfull, Gaston Taument, Regi Blinker, John de Wolf en ook culthelden Ed de Goeij (later Chelsea) en de pijlsnelle Ullrich van Gobbel waren niet bij machte geweest Steenbergen weg te spelen.
Even was het onzeker of Jean-Paul wel mee kon spelen, na een meniscusoperatie kreeg hij gelukkig net op tijd groen licht van orthopeed Van der Vliet om mee te mogen doen.

Een uitpuilende tribune en na afloop een volle feesttent viel V.V. “Steenbergen” ten deel. “In die tijd was het normaal dat er bij competitiewedstrijden zo’n zes- tot zevenhonderd supporters langs de kant stonden. Een bruisende supportersvereniging zorgde daar wel voor”. Steenbergen was dat seizoen dan weliswaar gedegradeerd, derby’s met DOSKO, MOC’17 en Roosendaal zorgden voor een grote supportersschare langs de lijn.

Alle betrokkenen spraken na afloop over een geslaagde wedstrijd, daar waar eerst nog op PSV werd gegokt. Met of zonder Romario, een topattractie zou het zijn omdat zij de gedoodverfde kampioenskandidaat waren. Maar de Eindhovenaren wilden niet en achteraf kwam dat niet slecht uit, doordat een blunder van Hans van Breukelen in stadion de Goffert PSV de das om deed. Uit de wijde omtrek kwamen supporters en voetballiefhebbers naar het sportpark aan de Seringenlaan om de kersverse kampioen toe te juichen. “Achteraf een schot in de roos” verklaart John Rommers, voorzitter van de toenmalige jubileumcommissie, achteraf in de media.

Ook Ger de Jong kijkt nog altijd tevreden terug op deze wedstrijd. Als aanvoerder schudde hij vooraf de hand met Gaston Taument, waarna hij na de 1-0 voorsprong met verbazing keek hoe John de Wolf een diepe bal met twee handen beetpakte. Arbiter Jack van Hulten floot, maar wist ook dat het publiek voor spelers als De Wolf komt, waardoor hij hem er moeilijk af kan sturen. Even later ging Ronald Luijsterburg, tegenwoordig nog altijd actief in het 3e elftal, alleen op doelman Ed de Goey af, maar schoot tegen hem op. Hierna keerden helaas de kansen, maar het gevoel bij deze wedstrijd is duidelijk niet minder door geworden.

Klik hier voor de andere foto’s