De Pass – De Kerstboom van Harry Damen

De kerstspecial van 2020 valt ten eer aan Harry Damen, voormalig 1e elftal speler, die inmiddels nog altijd actief is bij de Veteranen en sinds afgelopen zomer zijn zoontje Sieb samen met andere jonge aanwas wat bij brengt op voetbalgebied. De inmiddels 38-jarige Harry neemt ons in vogelvlucht mee langs zijn jeugd en 1e elftal carrière, maar maakt ook een kerstboomopstelling met de meest bijgebleven spelers waarmee hij samenspeelde.

Toch speelde Harry niet alleen in het blauw-wit van V.V. “Steenbergen”: ‘Tot en met de B-jeugd (Nu JO17) heb ik bij alle jeugdelftallen in vv Steenbergen gespeeld. We hadden een erg goede lichting, enkele malen kampioen in de hoogste klassen, districtsbekers gewonnen en hierdoor ook nog op de Brabantse kampioenschappen gespeeld. De basis van deze groep, en lichtingen na ons, werd gelegd door Ray Antoon. Inmiddels wordt het vast gezien als ‘ouderwets’ maar Ray zijn trainingen waren echt van het type Wiel Coerver: elke training ‘kappen, draaien en aannemen’, alles gericht op balbeheersing. Uiteindelijk zijn 8 spelers van dit elftal in de jeugd bij RBC, NAC of in de hoofdklasse bij Halsteren terecht gekomen.’

‘Op mijn 15e maakte ik mijn debuut in het eerste elftal onder trainer Peter Kuijpers. Op zaterdag bij de B-jeugd, op zondag bij het 2e elftal en daarna op de bank bij het eerste, waar ik ook een seizoenshelft lang heb meegetraind. Toch was dit eerste avontuur kort, ik werd gevraagd voor de A-jeugd van RBC. Mijn beste vriend Marc van Herel speelde daar inmiddels 2 jaar en zijn verhalen inspireerden mij. Ik wilde deze kans pakken om een betere voetballer te worden en te kijken waar mijn plafond zou liggen.’

‘In totaal heb ik 3,5 jaar bij RBC gespeeld, enkele jaren in de A-jeugd en het laatste half jaar in het belofte-elftal. Onder de toen nog zeer jonge Peter Maas werden wij gevormd als voetballer, zowel op tactisch, fysiek als mentaal. Het was ook wel een pittige tijd in combinatie met de middelbare school, naast het 4 avonden per week trainen in Roosendaal. Wel een mooie tijd, met wedstrijden tegen profclubs, topamateurs en toernooien in landen als Italië en Spanje. Dit was ook de tijd dat RBC nog in de Eredivisie speelde, blikken met spelers haalde (o.a. Glenn Helder, etc.), en het beloften-elftal opvulling was. Wel kwam je hierin regelmatig bekende spelers tegen, zeker in die tijd kwam je regelmatig afvallers van het 1e elftal en spelers die van blessure terugkomen, zoals o.a. oud-Ajacied en international John Veldman die ik me nog goed kan herinneren.’

‘Doordat je merkte dat er een glazen plafond was, verdween het plezier en daarnaast vond ik mijn studie in Tilburg belangrijker en koos ervoor om bij het toenmalige vv Dinteloord te gaan voetballen. Ik ging weer Marc achterna, die hier al een seizoen eerder was gaan voetballen in de zaterdag 1e klasse. Dinteloord had een topelftal met spelers als Korten, Roodenburg en Pagter, en lastig om hier een plek in de basis te bemachtigen in het fysieke zaterdagvoetbal. Na 1 seizoen ben ik teruggekeerd bij V.V. “Steenbergen” om samen met jong talent te bouwen aan een nieuwe ploeg.’

Hier werd naar hét hoogtepunt uit z’n carrière toegewerkt. ‘Zowel in de 4e klasse als 3e klasse werden we kampioen. Mijn vader Cees Damen stapte in die tijd in als bestuurslid technische zaken heeft zich toen sterk gemaakt om Peter Maas aan te stellen als hoofdtrainer van het eerste elftal. Deze had inmiddels wat vlieguren gemaakt bij andere eerste elftallen en samen hebben ze alles op technisch vlak geprofessionaliseerd, zeer vooruitstrevend voor een amateurvereniging in de 4e klasse, maar ook iets wat niet zonder slag of stoot ging. Met de mix van generatiegenoten uit mijn jeugd bij V.V. “Steenbergen” en RBC, vormden we een hecht en onverslaanbaar elftal. Ook buiten het veld was dit een toptijd, met name op donderdagavond tot diep in de nacht ‘mexxen’, en zondag laat thuis van de 3e helft.’

‘Nadat ik gestopt was bij het eerste, ben ik paar jaar later weer aangesloten bij het 3e, wat nu is overgegaan in VE1. Puur voetballen met oud-eerste elftal spelers, ouwehoeren over voetbal met een biertje erbij, dat is echt heerlijk. Helaas kan dat nu nog altijd niet, we hebben het even hervat in september, maar net toen we er weer in kwamen, werden we eerst geconfronteerd met afgelastingen, waarna de competitie definitief stil gezet werd.’

Ook op werkgebied is het rustiger voor Harry, als International Marketing Manager bij het Amerikaanse bedrijf LifeFitness (een wereldwijde speler op het gebied van Fitness-apparatuur), is hij regelmatig op reis. ‘Met mijn passie voor sport is het top om in de fitness branche te werken. Gezondheid, actief en vitaal leven is voor zowel jong als oud door Covid-19 nog meer van belang. Ik ben tussendoor in de zomer kortstondig bij een klant in Kopenhagen geweest, maar daarnaast werk ik sinds maart vanuit huis en doen we alles digitaal met internationale collega’s, klanten en partners.’

‘Wel ben ik sinds kort samen met Chris Jansen ingesprongen om de nieuwe aanwas bij V.V. “Steenbergen” te coachen, aangezien mijn jongste zoontje Sieb afgelopen zomer de voetbalschoenen aan heeft getrokken.’ Een erg leuke taak, ook al worden er nog geen wedstrijdjes gespeeld. ‘Plezier hebben en natuurlijk ook techniek trainen (wat mij ook zo is geleerd) zijn dingen die nu vooraan zitten, het is niets leukers dan die kinderen plezier te zien hebben.’

‘Hopelijk mogen we binnenkort weer aan de slag, ook zou het leuk zijn als de ouders snel weer langs de lijn mogen staan om de spelertjes aan te moedigen.’ Dan met een knipoog: ‘O ja, en ook helpen met veters strikken natuurlijk’.

De Kerstboom
Het is erg lastig om voor de kerstboom maar 11 man te kiezen, omdat ik het geluk heb gehad, en nog steeds bij de veteranen, met geweldige voetballers gespeeld te hebben. Ik heb niet specifiek voor meest talentvolle spelers gekozen, maar meer ook spelers waar ik veel waardering voor hem vanwege persoonlijkheid en mentaliteit. Een heel groot deel van het team vormde de ruggengraat tijdens de eerder genoemde kampioenschappen, met andere speel ik nog regelmatig bij de veteranen of kunnen we nog bij zondag2 in actie zien.

Keeper: Robin de Wit: Debuteerde volgens mij als talent al als 17-jarige. Katachtig, en meevoetballend extreem sterk.

Rechtsback: Marc van Herel: Niet alleen mijn beste vriend, maar ook de beste back waarmee ik gespeeld heb. Liep een halve marathon per wedstrijd op de flank, voetballend sterk en fantastische wedstrijdmentaliteit. Onze ‘carrières’ kruisen elkaar van jeugd Steenbergen, via RBC en Dinteloord tot opnieuw bij Steenbergen.

Laatste man: Martin Vaissaire: Zijn precieze leeftijd is een goed bewaard geheim, maar nu nog altijd teamgenoot en aanvoerder bij de Veteranen. Deed als 37-jarige nog moeiteloos mee met de jonge mannen in het eerste. Ultiem respect. Hij heeft nog steeds zijn typische soepele schijnbeweging.

Voorstopper: Maik Colsters: speelde met hem samen in jeugd RBC en kwam als Roosendaler in tijd van Peter Maas. Type van Dijk. Kopsterk, coachend sterk, rustig en tikkeltje nonchalant met balletjes achter standbeen.

Linksback: Eric Veerman: misschien technisch niet de beste voetballer, maar jarenlang soort van ‘voetbalvader’ geweest voor jonge nieuwe opkomende generatie. Stond volgens mij nog op 38e in eerste, en zweepte de boel flink op tijdens trainingen. Nog steeds actief bij de veteranen.

Nummer 6: Jeffrey Frijters: de absolute leider van de kampioensploeg onder Maas. Technisch begaafd, tactisch ijzersterk. Kon ritme wedstrijd bepalen met rust aan bal.

Nummer 8: Dennis Uitdewilligen: er is niet echt een positie voor ‘Kezman.’ Je kon hem ergens neerzetten en hij deed zijn job. Vond hem persoonlijk sterk als aanspeelpunt in de spits. Om 14.30 ging bij hem 90 minuten de knop om en moest alles wijken voor resultaat.

Nummer 10: Emile Verkouter: heb in al die jaren niet een betere klik gehad met iemand op het middenveld. Wisten precies wat we van elkaar deden en denken hetzelfde over voetbal. Technisch zeer begaafd als typische nummer 10. Spelen nog steeds met plezier samen bij veteranen.

Linksbuiten: Mitch Krens: Geen fijne speler om als back tegen te spelen: Supersnel, irritant en neusje voor de goal.

Rechtsbuiten: Willem vd Wegen: Echt een wervelwind als rechtsbuiten. Ruim passeren, snelheid om de tegenstander heen en voorzet of snoeihard schot op goal.

Spits: Wouter Boot: kwam als jeugdspeler bij het 1e elftal en schoot er volgens mij in zijn eerste seizoen zo’n 30 in. Bleef altijd bescheiden, misschien te. Op zijn sterkst wegdraaiend van verdediger en meedogenloos voor de goal. Top dat hij dit jaar bij de veteranen is aangesloten.

12e man: Marco Bus. Heb bij terugkomst bij Steenbergen nog 1 seizoen met Marco gespeeld. Had een fantastische trap en was keihard in de duels, als het niet liep kon hij zo iemand doormidden zagen. Ik ben enorm trots dat ik nog een jaar met hem op het middenveld bij Steenbergen gespeeld heb.

De trainer laat ik in het midden: zowel Ray Atoon (op basis van zijn pure visie op techniek en balbeheersing) als Peter Maas (6 jaar als trainer als absolute top op gebied van tactiek, fysiek en teambuilding) ben ik veel dankbaar.