Arbiter Roy Labeur stroomt in Talententraject KNVB

Zoals jullie tijdens de vorige zomerstop reeds op deze website konden lezen, maakte een actief jeugdlid en clubscheidsrechter de sprong naar KNVB-(jeugd)scheidsrechter. Natuurlijk zien we hem als succesvolle trainer van de C3 (voorjaarskampioen 2015/2016), organisator van het 2×2 toernooi en arbiter van vele toernooien, inhaal- en oefenduels nog vaak genoeg op het sportpark, maar toch willen we graag eens met het terugblikken op het eerste seizoen als KNVB-scheidsrechter. Roy Labeur (18) in gesprek met onze reporter.

‘Eind vorig seizoen heb ik besloten om het keepersvak achter me te laten en een totaal andere kant op te gaan, namelijk het scheidsrechters vak. Op het moment dat er toen gevraagd werd naar de reden, moest ik vaak een concreet antwoord schuldig blijven, maar wanneer ik op het veld sta heb ik het altijd enorm naar mijn zin, wat vaak ook wel af te zien is aan mijn houding volgens mij’.

Gezamenlijk met 19 andere Steenbergenaren deed Roy de pupillen scheidsrechters cursus, wat voor hem (en nog een aantal andere pupillenscheidsrechters) in mei 2014 vervolgd werd door de BOS-cursus (Basis Opleiding Scheidsrechter). Vanaf dat moment mag je aan de slag bij de junioren en senioren.

‘Na nog een seizoen gekeept te hebben in de B1 (tevergeefs tegen degradatie gestreden in de hoofdklasse) en bij V.V. “Steenbergen” als arbiter, leek mijn plek onder de lat in de A1 niet zeker en ik haalde dusdanig veel plezier uit het fluiten, dat ik vanaf seizoen 2015/2016 heb besloten de keepershandschoenen op te bergen.

Ik besloot om voor de KNVB te gaan fluiten. Heel wat anders dan fluiten bij VV Steenbergen. Als je fluit als clubscheidsrechter hoop je toch altijd een klein beetje dat jouw cluppie wint, terwijl je ook de begeleiders vaak al (langere tijd) kent. Als KNVB-scheidsrechter sta je er heel neutraal in. Je hebt geen enkele band met beide teams en ook bijna niets met de verenigingen. Dit is ook een reden waarom ik heb aangegeven geen wedstrijden van VV Steenbergen te willen fluiten in KNVB verband, middels een aanstelling.

De eerste seizoenshelft heb ik jeugdwedstrijden gefloten. Hier heb ik bewust voor gekozen om toch even te wennen aan de nieuwe situatie. Bij de jeugd heb je als 17/18-jarige sneller een overwicht dan bij de senioren. In deze eerste seizoenshelft heb ik al veel geleerd. Er kon en kan nog heel veel beter.

Toch zijn er altijd minder leuke dingen helaas. Zo heb ik een wedstrijd moeten staken, omdat er een speler, die al eerder met 2x geel het veld moest verlaten, het veld in kwam rennen en het nodig vond mij een duw te geven nadat ik een doelpunt goedkeurde wat volgens hem niet had gemogen. Ook zal je altijd wat gemopper van de trainers langs de lijn houden. De spelers nemen dat op hun beurt dan weer over. Maar dat zijn dingen die je van tevoren weet. Als je je daar druk om gaat maken, ben je niet geschikt voor dit vak. In het begin vond ik het nog wat moeilijker hier mee te handelen, maar in de loop van het seizoen ging dit steeds beter.

Overstap naar senioren
De 2e seizoenshelft was ook weer een hele andere dan de eerste. Ik had inmiddels 3 begeleidingsrapporten ontvangen en vanaf dat moment verlaat je de startersgroep en krijg je hogere wedstrijden toegekend. Ik kwam terecht in groep5*. Dit was een logische stap in de piramide. Echter besloot ik om te stoppen met jeugdwedstrijden en me te gaan focussen op het seniorenvoetbal. Dit advies kreeg ik van diverse begeleiders die mij hadden beoordeeld. Via het seniorenvoetbal is de kans op groot succes veel groter. Al vond ikzelf ook dat ik ‘toe’ was aan deze stap, maar was blij hierin gesteund te worden.’

De eerste seniorenwedstrijd was Bruse Boys 2 – Wieldrecht 3, waar natuurlijk ook een begeleider aanwezig was bij deze ‘vuurdoop’, hoewel Roy al eerder bij de senioren van V.V. “Steenbergen” had gefloten.

‘Als je begint aan de wedstrijd dan fluit je gewoon zoals altijd, qua regels verschilt het natuurlijk niet met jeugdwedstrijden: je ziet wel of geen overtreding, zo simpel is dat. Wanneer je gewoon ‘normaal’ doet als scheidsrechter en duidelijk aangeeft waarom je welke beslissing neemt dan voorkom je ook gekke taferelen. Als ik eerlijk ben, heb ik in de seniorenwedstrijden veel minder commentaar gehad dan bij de jeugdwedstrijden, dit had ik vooraf toch niet gedacht, maar blijkbaar zijn zij toch beter op de hoogte van de regels en kunnen misschien ook wat makkelijker relativeren: zij hebben al wat meer meegemaakt en voetbal is niet de hoofdmoot waarom hun leven draait, wat je bij jeugdspelers vaak nog wat meer terugziet denk ik.’

Talententraject
Op 21 januari jl. ontvangt Roy een e-mail van Eredivisiescheidsrechter Danny Makkelie met de mededeling dat hij geselecteerd was voor het Talententraject (met als startseizoen ‘16/’17). ‘Dit was een hele mooie bevestiging dat ik goed bezig was. Maar ook pas de start eigenlijk: op 11 februari was de testdag al. De groep bestond uit ruim 30 scheidsrechters. Op de testdag moest ik een conditietest doen en een spelregeltoets, twee grote voorwaarden natuurlijk om op hoog niveau aan de slag te kunnen.

Beide waren niet gemakkelijk, de conditietest haalde ik net niet. Dit was gelukkig geen ramp, ‘conditie is iets wat je kunt trainen’, aldus Danny. Bovendien waren er al heel veel andere scheidsrechters voor mij gestopt, dus ik had hier wel vertrouwen in.

Wel zal ik voor het komende seizoen extra hard moeten trainen om de test wél te halen. De avond werd vervolgd met een enorm lastige spelregeltest. Deze werd door het merendeel van de groep heel slecht gemaakt, gelukkig hield ik de schade beperkt. Aan het eind van de avond vroeg Danny nog een keer naar mijn naam, iets wat me wel extra vertrouwen gaf. Dezelfde avond kregen we allemaal per mail bericht of je wel of niet door was naar de tweede ronde: gelukkig kreeg ik het bericht dat ik door was!

Bij de tweede ronde kwam een scheidsrechterbegeleider uit de staf van Danny kijken. Dit was bij de wedstrijd Tholense Boys 2 – Internos 2. Na afloop vertelde hij zeer positief en gaf het gevoel dat het allemaal wel goed zat. Toch blijft het spannend tot het moment dat het definitief is en op 3 mei kreeg ik het verlossende bericht van Danny:

Beste scheidsrechter,

Van harte gefeliciteerd !!

Dit betekent dat ik volgend jaar intensief begeleid zal worden, waardoor ik de mogelijkheid krijg sneller te promoveren in de piramide en dus hogere teams kan fluiten. In het Talententraject (TT) krijg je een vaste begeleider die vaak zal komen kijken. Door deze begeleiding krijg je veel tips en hij weet na een tijdje natuurlijk ook heel goed wat je verbeterpunten zijn en kan ook met eigen ogen steeds zien of je vooruitgang boekt. Elke tip is welkom en daar leer je alleen maar van. Inmiddels zit ik dan ook in groep G, waarbij je aangesteld wordt bij zaterdag senioren, standaard 4e klasse, met soms ook standaard 3e klasse, of juist een hoge klasse in de reserve-categorie.

Na de TT AV, die best een aantal jaar kan duren, zal Danny Makkelie besluiten of je geschikt bent voor TT BV (betaald voetbal). Als je hierin komt, kan je bijvoorbeeld al 4e man zijn bij wedstrijden in de Jupiler League. Deze weg is nog heel lang, maar door hard te werken is natuurlijk niks onmogelijk.

Ik kijk met heel veel plezier uit naar de komende seizoenen. Mijn persoonlijke doel is heel hoog, maar waarschijnlijk dezelfde als veel spelers: de Champions League-finale’ besluit Roy ambitieus.

Zijn eerste aanstellingen voor het nieuwe seizoen zijn inmiddels al wel binnen: op dinsdag 23 augustus start het seizoen met het bekerduel tussen Stavenisse 1 en DIOZ 1. Even daarvoor zal hij ook actief zijn op een Internationaal Toernooi in Ijzendijke (Zeeuws-Vlaanderen), waar de Onder14-teams van o.a. Tottenham Hotspur, RSC Anderlecht en 1. FC Köln actief zijn.