- Contributieheffing in week 39
- Steenbergen 1 start seizoen met derby tegen SC Welberg
- Mutaties bestuursleden V.V. “Steenbergen”
- Vaststelling contributie seizoen 2023-2024
- Trekking blauw-wit goal loterij 2023-2024
- 3e bus naar Avondje NAC
- Sponsors kleden JO8-1 aan
- Ballen- en materialenhok opnieuw ingedeeld
- Valencia Voetbalkamp in herfstvakantie 2023
- Zaterdag 14 oktober: FIFA Toernooi bij V.V. “Steenbergen”
Anno 1972 – Debuut Roosendaler Rinus Matthijssen als trainer
Na een periode van 2 seizoenen waarin Jef Dam speler/trainer was van ons 1e elftal, sloot het bestuur van onze vereniging begin 1972 een contract af met een nieuwe trainer, Rinus Matthijssen uit Roosendaal. Rinus Matthijssen maakte bij Steenbergen op 33-jarige leeftijd zijn debuut als trainer van een voetbalvereniging bij de senioren. Daarvoor was hij 14 jaar lang speler geweest van het 1e elftal van v.v. Roosendaal en had dus ook diverse keren als speler tegen onze vereniging gespeeld. Het seizoen 1972/1973 was dus zijn eerste seizoen bij onze vereniging maar dat kon voor hem niet slechter beginnen. Rinus startte met de eerste training begin augustus maar 3 weken daarvoor werd hij geconfronteerd met het plotselinge verlies van zijn 2 jarige dochtertje Inge-Mary. Het meisje was spelenderwijs terecht gekomen in een vijver in de buurt waar de fam. Matthijssen woonde en verdronken.
Ondanks deze bijna niet te begrijpen tegenslag begon Rinus enthousiast aan zijn nieuwe hobby. Omdat hij tijdens zijn voetballende leven bij v.v. Roosendaal al enkele jaren jeugdtrainer was geweest van de oudste jeugd van v.v. Roosendaal en daarmee ook diverse keren tegen de jeugd van onze vereniging had gespeeld, kende hij diverse jeugdspelers van onze vereniging. En omdat hij wilde gaan verjongen werden diverse jeugdspelers ingepast in het 1e elftal waardoor, mede daardoor, een op veel plaatsen gewijzigd 1e elftal aan de nieuwe competitie begon. Op dat moment voetbalde binnen onze vereniging het grote talent Rini Plasmans welke Rinus ook graag had willen inpassen, maar Rini werd door diverse betaald voetbal verenigingen benaderd en koos ervoor om op 15-jarige leeftijd naar Feyenoord te vertrekken waar hij een jeugdcontract kreeg aangeboden.
Een jaar later kreeg Rini een profcontract aangeboden waarmee hij op 16-jarige leeftijd de jongste full-prof voetballer was van Nederland. De eerste wedstrijden die in de competitie werden gespeeld leverden met goed en mooi voetbal ook goede resultaten op, maar in de loop van de competitie werd toch duidelijk dat er met alleen “mooi” voetbal niet altijd goede resultaten worden behaald. Ons 1e elftal kreeg vaak veel complimenten betreffende de manier waarop er werd gevoetbald maar punten leverde dat niet altijd op. Wel werden er prima resultaten behaald in de bekercompetitie waarin o.a. met 3-0 werd gewonnen van 3e klasser MOC’17, er werd met 2-1 gewonnen van 1e klasser SC Gastel en tegen 3e klasser Grenswachters werd in Putte een 1-3 overwinning behaald. Uiteindelijk eindigde het elftal van Rinus Matthijssen in zijn eerste seizoen bij onze vereniging in de eindrangschikking halverwege de ranglijst, waarmee op dat moment iedereen wel kon leven.
Heel anders verliep het in het volgende seizoen, het seizoen 1973/1974, het 2e seizoen waarin Rinus Matthijssen trainer was van ons standaardteam. Na een aarzelende start draaide ons 1e elftal uiteindelijk samen met DIVO en s.v. Sprundel tot het eind toe bovenaan mee. Met nog 1 wedstrijd te spelen voor alle elftallen stonden DIVO, Sprundel en Steenbergen op een gedeelde 1e plaats met 2 punten uit 19 wedstrijden. Ons elftal moest voor de laatste wedstrijd naar Burgh-Haamstede voor de ontmoeting van het reeds gedegradeerde DFS. Er werd met 0-4 gewonnen dankzij doelpunten van Peter van Dongen en 3 keer Jan Geers. Maar ook Sprundel wist zijn laatste wedstrijd, uit tegen ODIO, in winst om te zetten maar Divo verloor zijn laatste wedstrijd van Roosendaal. Ons elftal en dat van Sprundel eindigden dus uiteindelijk op een gedeelde 1e plaats met 27 punten uit 20 wedstrijden, zodat een beslissingswedstrijd noodzakelijk was om de kampioen aan te wijzen.
Op zondag 28 april 1974 werd deze beslissingswedstrijd gespeeld op het neutrale veld van v.v. Roosendaal onder het toeziend oog van ruim 3200 toeschouwers. Vanwege blessures van de verdedigers Wim Verkaart en Leo Mangnus begon Steenbergen enigszins gehandicapt aan de wedstrijd maar desondanks was Steenbergen met name in het eerste half uur van de wedstrijd de bovenliggende partij. Helaas leverde dat nog geen doelpunten op en het was s.v. Sprundel dat in de 37e minuut met 1-0 de leiding nam. Kort voor rust was het Jos Bolders die voor de gelijkmaker zorgde waardoor de rust met een 1-1 stand werd ingegaan. De 2e helft gaf een ander beeld te zien omdat tegenstander Sprundel er een schepje bovenop gooide en Steenbergen op inzet aftroefde. Ondanks het feit dat Ad Valk zijn ploeg nog op een 1-2 voorsprong bracht werd er uiteindelijk toch met 3-2 verloren, hetgeen natuurlijk een geweldige teleurstelling was.
De beslissingswedstrijd tegen s.v. Sprundel was de laatste wedstrijd welke doelman Matthé van Kelle en middenvelder Jos Krebbekx voor Steenbergen speelden. Beide spelers vertrokken naar de Parel van het Zuiden, NAC Breda, waar met name Matthé jarenlang als betrouwbare sluitpost het doel verdedigde van het 1e elftal. Op de foto uit 1974 staan de spelers waarmee trainer Rinus Matthijssen de meeste wedstrijden speelde.
Staand v.l.n.r.: Toon Brusselaars (grensrechter), Jos Krebbekx, Piet de Jong, Wim Verkaart, Leo Mangnus, Cees Suikerbuik, Jos Bolders, Matthé van Kelle, Rinus Matthijssen (trainer) en Kees Vermeulen (verzorger).
Zittend v.l.n.r.: Rob Bosmans, Walter Rebbens, Peter van Dongen. Ad Valk, Jan van Merriënboer en Jan Geers.
Ook in het seizoen 1974/75 was Rinus Matthijssen onze trainer en eindigde hij met zijn team op de ranglijst uiteindelijk wederom halverwege. Het volgende seizoen werd hij als trainer opgevolgd door Marius Oosthoek uit Standdaarbuiten.
Ruim 29 jaar later, om precies te zijn op 31 mei 2003, kreeg het team van Rinus Matthijssen zijn revanche. Beide verenigingen vonden het een leuk idee de “finale” van 1974 nog eens over te doen en hoewel niet alle spelers beschikbaar waren werd op die dag de “beslissingswedstrijd” tussen het Sprundel van toen en het Steenbergen van toen nog eens gespeeld op het veld van s.v. Sprundel. En jawel, ons elftal slaagde er toen in om wel te winnen dankzij doelpunten van 2 keer Ad Valk en Bert de Ron. En als je 29 jaar moet wachten om een revanche te krijgen dan voelt dat heel goed natuurlijk. Maar de wedstrijd op 31 mei 2003 was vooral een hele gezellige bijeenkomst tussen 2 ploegen die natuurlijk heel veel herinneringen wisten op te halen. Op de foto uit 2003 staan de spelers waarmee die dag de wedstrijd tegen Sprundel werd gespeeld.
Staand v.l.n.r.: Toon Brusselaars (grensrechter), Rinus Matthijssen (trainer), Jan van Merriënboer, Matthé van Kelle, Jan Geers, Ad Valk, Peter van Dongen en Piet de Jong.
Zittend v.l.n.r.: Cees van de Reest, Rob Bosmans, Willem-Jan Verkouter, Jos Bolders en Bert de Ron.
Begin april 2019 is Rinus Matthijssen op 80-jarige leeftijd overleden.