728x90ad
VV Steenbergen

De Pass – Willem van der Wegen

Steenbergen, juli 2009 – Na 1 seizoen in de hoofdklasse keert Willem van der Wegen terug bij V.V. “Steenbergen”. Onderstaand een terugblik op zijn seizoen bij het Bredase Baronie.

Voorbereiding
Beginnen bij een nieuwe club is altijd moeilijk. Extra moeilijk wordt het om een plek in de selectie te veroveren als je met een blessure aan de voorbereiding begint. Iedereen vecht voor zijn kans en het enige wat jij kan doen is aan de kant staan en toekijken.

Het is wel eens moeilijk is om je te motiveren als je na een lange werkdag moet gaan trainen. Maar op het moment dat je ‘de jongens’ bezig ziet en je kan niet meedoen, besef je pas hoe lekker het is om te kunnen trainen. De gedachte om weer pijnvrij te kunnen voetballen, is de grootste motivatie geweest tijdens mijn revalidatie.

Gelukkig was de begeleiding tijdens dit traject prima verzorgd. 1 of 2 keer in de week krachttraining en na verloop van tijd rondjes lopen met Joop, veel rondjes lopen. Toen het nieuws kwam dat ik ‘eigenlijk niet meer hoefde te komen’ van de fysio en dat ik weer rustig aan met de bal mocht beginnen, is het allemaal heel snel gegaan.

Nog voor de competitie begon was ik aangesloten bij de groep en dan hoop je natuurlijk meteen dat je er tijdens de eerste competitiewedstrijd bij zit. Helaas ging dat allemaal iets te snel en mijn eerste officiële wedstrijd voor Baronie speelde ik met het 2e. Zaterdagavond uit tegen het 2e van Halsteren. Voetballend niet een van mijn beste wedstrijden, maar mijn knie voelde goed en dat was op dat moment voor mijzelf het belangrijkste. We wonnen die wedstrijd uiteindelijk nog door een doelpunt diep in blessuretijd.

Debuut
Een week later stond de eerste competitiewedstrijd thuis, op de Blauwe Kei, op het programma. Tegen de kampioen van het seizoen daarvoor, Deurne. Met de gedachte in je achterhoofd dat je die week hard getraind hebt, hoop je dat het moment daar is en je bij de selectie zit. Mijn verwachtingen werden overtroffen en ik mocht zelfs in de basis starten. Een lastig debuut, omdat het verschil tussen wedstrijden in de 3e klasse en hoofdklasse toch best wel groot is, maar achteraf een tevreden gevoel en, niet geheel onbelangrijk, 3 punten.

Eerste doelpunt
Weer een week later stond de volgende thuiswedstrijd op het programma, tegen vooraf één van dé titelkandidaten, JVC Cuijck. Weer een basisplaats! Halverwege de eerste helft krijg ik de bal ingespeeld rond de middencirkel, ik kaats de bal schuin terug en loop direct schuin diep en voordat ik het weet krijg ik de bal mee in de loop en sta ik 1 op 1 voor de keeper. Goal! Een bijzonder moment en gezien de vreugde bij mijn teamgenoten waren zij ook oprecht blij. Niet alleen de 1-0 maar ook mijn eerste doelpunt, na een vervelende blessure, voor Baronie.

Helaas waren we niet in staat de voetballend sterke eerste helft door te trekken en in de tweede helft werden we steeds verder terug gedrongen en verloren we deze wedstrijd binnen enkele minuten, door twee goals van invallers aan de kant van JVC Cuijck.

Koploper
Wat volgde was een periode waarin ik basisplaatsen afwisselde met een plaats op de reservebank. Een moeilijke periode omdat je hard traint, maar voor mezelf kon ik nog niet genoeg brengen tijdens de wedstrijden.

Thuis tegen DESK uit Kaatsheuvel start ik weer in de basis. JVC Cuijck was voor die wedstrijd de onbetwiste koploper, maar liet de laatste weken steeds meer punten liggen en wij bleven punten pakken. We wonnen van DESK en na de wedstrijd kregen we te horen dat wij bovenaan stonden in de Hoofdklasse B. Op dat moment een verrassing en een knappe prestatie voor een groep met zoveel nieuwe spelers.

Beste wedstrijd
Voor mezelf heb ik de beste wedstrijd gespeeld uit tegen Venray. Het was een wedstrijd in een hoog tempo en het spel ging over en weer. Halverwege de eerste helft passeerde ik mijn directe tegenstander op rechts en mijn lage voorzet werd door Thom van Santbergen tot doelpunt gepromoveerd, 0-1. Niet veel later krijgen we een corner tegen, de afgeslagen bal wordt opgepikt door Revy Rosalia en ik sprint links van het veld, vanaf eigen 16, richting de helft van Venray. Iets over de middenlijn krijg ik de bal en is de weg naar de goal vrij. De keeper komt nog uit om de goal te verkleinen maar vergeet daarbij zijn benen dicht te houden en ik schuif de bal rustig door zijn benen in de goal, 0-2. Later krijgen we uit een slecht verwerkte corner de 1-2 tegen, maar nog geen 5 minuten later scoren we uit een snelle counter de 3-1.

Na rust probeert Venray iets te forceren maar de organisatie staat als een huis en we geven nauwelijks iets weg. Mede door de aanhoudende druk die we voorin op de vier verdedigers kunnen houden. Uiteindelijk wordt het nog 4-1 en een lange maar gezellige terugweg met de bus van Limburg naar Breda kan beginnen.

Mooiste Goal
Zes competitiedoelpunten gemaakt voor Baronie. De mooiste, vind ik zelf, maakte ik uit tegen Deurne. Op een hele warme zondagmiddag waren we goed gestart en na een kwartier op 0-1 gekomen. Na een half uur spelen komt de bal bij onze linkshalf terecht, op dat moment kom ik vanaf rechtsbuiten naar binnen en krijg de bal hard in mijn voeten aangespeeld. Ik neem de bal tussen twee verdedigers door aan en kom zo oog in oog met de keeper. Rand 16 schuif ik de bal diagonaal laag in de hoek, 0-2. Helaas verloren we deze wedstrijd na een tumultueuze tweede helft alsnog met 3-2.

De ontknoping
Iedereen die op de hoogte was van de stand in de hoofdklasse B was het eens over het feit dat de uitwedstrijd tegen Gemert wel eens beslissend zou kunnen zijn voor het kampioenschap. Voor het eerst deze competitie spelen voor een volwaardig publiek. Ongeveer 2000 man is er op deze wedstrijd afgekomen.

Gemert begint heel sterk aan de wedstrijd en het publiek gaat er vanaf de eerste minuut achter staan. We komen de openingsfase goed door en langzaam komen we meer en meer in de wedstrijd. Wat uiteindelijk resulteert in een penalty. Helaas wordt deze gemist en begint Gemert weer aan een offensief. Tot de rust zijn er kleine kansjes over en weer, maar gescoord wordt en niet.

In de tweede helft spelen we met meer druk vooruit en krijgen we wat kleine kansjes. Gemert haalt het niveau van voor de rust niet meer en we spelen voor de winst. Vijf minuten voor tijd lijkt de beslissing te vallen. Een voorzet van rechts wordt door een verdediger van Gemert hard achter zijn eigen doelman geschoten, 0-1. De vreugde is enorm maar helaas maar van korte duur. In plaats van op balbezit te spelen wordt de aanval gezocht en wat volgt is balverlies, corner tegen, doelpunt tegen. 1-1. Teleurstelling overheerst, maar Gemert is niet verder uitgelopen en we houden uitzicht op het kampioenschap.

De wedstrijd thuis tegen OJC Rosmalen is er één met een verhaal. OJC was eigenlijk al gedegradeerd maar omdat Deurne zes punten in mindering heeft gekregen wegens het opstellen van een niet gerechtigde speler stond er voor OJC alsnog lijfsbehoud op het spel. De wedstrijd was voetballend niet van een heel hoog niveau, maar de spanning en strijd die er geleverd werd, zorgden voor een bijzondere wedstrijd.

Kansen aan beide kanten, geen doelpunten, totdat we een penalty kregen. Net als tegen Gemert werd deze gemist. Maar we gaven de moed niet op en bleven doorgaan. Nog voor rust een aanval over links. Ik kom inlopen bij de eerste paal, neem de bal binnenkant voet uit de lucht en met een beetje geluk gaat de bal via de keeper in de goal, 1-0.

OJC knokt voor wat het waard is en een kwartier voor tijd kopt een invaller de 1-1 binnen. Teleurstelling heerst, iedereen zag de kansen op het kampioenschap langzaam verdwijnen. Helemaal als een paar minuten later de 1-2 wordt gemaakt. Gelukkig voor ons vanuit buitenspel-positie en de goal wordt afgekeurd.

In de allerlaatste minuut een lange uittrap van onze keeper, de bal stuitert in de 16 van OJC en Thom van Santbergen wordt neergehaald, penalty. De tweede deze wedstrijd, maar we wisten dat een penalty nog geen garantie was voor een doelpunt. Gelukkig dit keer wel een doelpunt en we wonnen de wedstrijd met 2-1. Toen moest het mooiste nieuws nog komen, want Gemert had punten verspeeld en zo waren we, met nog één wedstrijd te spelen, weer koploper in de hoofdklasse B. Met 1 punt voorsprong op Gemert.

De laatste wedstrijd was uit tegen EVV. We moesten winnen om zeker te zijn van het kampioenschap. Een lange busrit naar Echt in Limburg, iedereen toch wel wat gespannen maar vol vertrouwen.

Nederlands kampioenschap
Nog een mooie ervaring die ik aan dit toch al mooie seizoen heb toe kunnen voegen. Spelen om het Nederlands kampioenschap! Westlandia en WKE waren de tegenstanders, voor mij twee onbekende ploegen.

We begonnen uit tegen Westlandia als een raket en kwamen op een 0-2 voorsprong. Nog voor rust maakte de spits van Westlandia, die komend seizoen een vast contract heeft getekend bij ADO Den Haag, de 1-2. De 2e helft werden we teruggedrongen op eigen helft maar we hielden goed stand. Totdat diezelfde spits een kleine fout in de verdediging direct afstrafte en de 2-2 binnen schoot. In blessure tijd schieten we nog op de paal, maar de eindstand blijft gelijk, 2-2.

Wat volgt is de thuiswedstrijd tegen WKE, woonwagenkamp Emmen. We worden vooraf ‘gewaarschuwd’ voor een fysiek en verbaal sterke tegenstander en dit klopte ook. De gemiddelde lengte bij die ploeg lag rond de 1.90 en iedere corner of vrije trap tegen rond onze 16 was gevaarlijk. Na een stormachtige beginfase van WKE kwamen we beter in ons spel en kwamen er kansen.

De 1-0 was een mooie aanval, linker centrale verdediger Ruud van Stokkom dribbelt met de bal in, rond de middenlijn geeft hij een diagonale lange bal op mij. Ik controleer de bal en leg de bal achter de verdediging van WKE waar onze spits Matthijs Hage simpel de 1-0 kan scoren. De 2-0 is een fout van de linksback van WKE. Hij speelde de bal, weliswaar onder druk, te kort terug op de keeper en Matthijs Hage onderschept de bal en rondt koelbloedig af.

Na rust neemt WKE meer risico en krijgt ook meer kansen, maar de organisatie houdt stand. Een kwartier voor tijd een counter vergelijkbaar met mijn doelpunt tegen Venray. Weer kom ik op links oplopen en krijg de bal rond de middenlijn van Revy Rosalia. Rand 16 schiet ik de bal laag in de korte hoek, 3-0.

WKE neemt in de wedstrijd daarna revanche voor de nederlaag tegen ons en wint met ruime cijfers van Westlandia. Om het lot in eigen handen te houden moeten we winnen van Westlandia. De eerste helft krijgen we voldoende kansen maar er wordt niet gescoord. En er is een oude voetbalwet die ook deze avond weer van zich deed spreken. Vlak voor rust kregen we door een van richting veranderd schot een doelpunt tegen, 0-1.

De gehele tweede helft spelen we op de helft van Westlandia maar het ontbreekt ons aan doelgerichtheid en de nodige dosis geluk deze avond. We verliezen de wedstrijd en weten dat we uit tegen WKE moeten winnen om in ieder geval nog kans te maken om het kampioenschap.

Op sportpark ‘Grote Geert’, gelegen naast het woonwagenkamp waar ook zanger Jannes woonachtig is, speel ik mijn laatste wedstrijd voor Baronie. Helaas begin ik op de bank maar na 20 minuten mag ik al invallen. Op dat moment staan we 0-1 voor. Vlak voor rust krijgen we, naar mijn inzien, geheel onterecht een penalty tegen die benut wordt 1-1.

De tweede helft golft op en neer en er zijn kansen voor beide ploegen. Misschien nog wel de beste voor ons, maar een doelpunt blijft uit. Totdat aan de kant van WKE een invaller, koud in het veld, de bal in de diepte krijgt en met een zeer fraaie lob de 2-1 op het scorebord zet. Voorbij is het Nederlands kampioenschap, voorbij mijn seizoen bij Baronie.

V.V. “Steenbergen”
Inmiddels is er genoeg gezegd en geschreven over de reden van mijn terugkeer bij V.V. “Steenbergen”, dus daar wil ik niet teveel meer over zeggen. Wel wil ik de jongens van 1 en 2 bedanken voor de manier waarop ik tijdens de kennismakingsavond meteen weer in de groep werd opgenomen.

Als ik kijk naar de selectie van nu en die van twee seizoenen geleden, toen we kampioen werden in de 3e klasse, denk ik dat de groep verder is. Met de nodige ervaring uit de 2e klasse en enkele versterkingen denk ik dat we dit seizoen om de bovenste plaatsen mee moeten kunnen doen.

De groep is naar mijn mening gretig en wil laten zien dat de degradatie uit de 2e klasse een eenmalig incident is geweest. Ik hoop dat iedere speler van de selectie zich wil inzetten voor het team en bij persoonlijke tegenslag een positieve bijdrage blijft leveren. Want ik ben er van overtuigd dat als er een team staat waarin alle gezichten dezelfde kant op staan we een mooi seizoen tegemoet gaan.

Willem van der Wegen