Richard Tielen – Resultaten als afgelopen seizoen zijn niet vanzelfsprekend

We spreken Richard Tielen aan de vooravond van seizoen 2016/2017, waarin hij niet alleen voor een nieuwe kans onder de lat gaat, maar ook zijn status als aspirant-bestuurslid beklonken zal gaan worden én hij ook privé een verandering ondergaat.

‘Ik heb inderdaad een huisje gekocht, in Steenbergen natuurlijk’ trapt hij af, iets wat hij als keeper op het veld natuurlijk haast nooit doet. ‘Op een gegeven moment is de tijd daar, zeker met de zekerheid van een vast contract ga je op mijn leeftijd (25) stiekem al wel kijken, je wil toch graag met z’n tweeën zijn en minder rekening met anderen hoeven houden, hoewel ik het bij m’n ouders prima naar m’n zin heb gehad hoor!’

Heel wat jaren terug belandde een kleine Richard al onder de lat. ‘Als 2e-jaars F werd ik door toenmalig trainer Gerard van Schilt onder de lat gezet. Ik had een ongepolijste speelstijl, geïnspireerd door de slidings en tackles die ik zag op TV, waardoor ik eens in het doel belandde. Dit vond ik zeker wel aardig en in dat jaar ben ik gaan keepen. Het jaar erna, toen we een overschot aan keepers hadden, ben ik nog een jaar veldspeler geweest maar als 2e-jaars E-pupil werd ik toch weer doelman en vanaf dat moment ben ik maar incidenteel in een blauw-wit shirt op het veld gestapt, hoewel ik me graag liet gelden als speler tijdens de trainingspartijtjes.

Daarna ging ik naar de D2, als 2e jaars de D1 en sinds dat moment behoorde ik jaarlijks tot de selectie van de leeftijdscategorie. Zeker in het begin zat hier een flinke groei in, waardoor ik zelfs een tijdje op de radar van profopleiding RBC heb gestaan, maar zeker als 1e jaars B-junior stagneerde de vooruitgang.

In de 3e klasse kreeg ik een stuk minder te doen, maar daarnaast hadden we in de B1 toen ook de beschikking over twee keepers (naast hem ook Wouter van de Par) en moesten we de duels onderling verdeelden. Ondanks dat we de titel pakten dat jaar, was het voor mij persoonlijk een verloren jaar en stond ik stil ik mijn ontwikkeling. Gek genoeg keepte ik het jaar erna weer heel erg goed en eindigden we toen met een vrijwel compleet 1e jaars team bovenin de 2e klasse, na de promotie een buitengewoon goed resultaat.

Van de jaren in de A-jeugd had ik vervolgens veel meer verwacht. We kenden een lastig jaar met het team waarmee we in de B-jeugd kampioen waren geworden, mede doordat de sterkere spelers gestopt waren of op dat moment al doorgeschoven werden naar het eerste elftal (zoals bijv. Kevin de Jong). Toch speelden we daarna weer in de 2e klasse en als 2e jaars A-junior wil je nog 1 keer alles geven dan. Zeker omdat we als team in de B1 zo hoog eindigden, wilden we voor de titel gaan, maar uiteindelijk stelde dit seizoen mede daarom enorm teleur. We waren geen team en troffen met Cluzona en MOC’17 twee sterke teams, aan de hand van deze generatie promoveerde Cluzona 1 in een paar jaar tijd van de 5e naar de 3e klasse. Daarnaast misten we wat slimmigheid om sommige momenten en raakten we tijdens dat seizoen spits Dennis van Schilt ook al snel kwijt aan het eerste elftal, wat in principe een goede zaak is maar daardoor strookte de realiteit zeker niet meer met de gestelde doelen vooraf.’

Doorstroming
‘Daar er toen slechts twee keepers bij de selectie waren, zat ik al regelmatig op de bank bij het eerste elftal en was doorstroming naar de selectie een logische stap. Helaas raakte ik tijdens dat eerste seizoen het plezier in het voetballen kwijt, ik raakte geblesseerde aan mijn pink en de sfeer was ook verre van goed. Er kwam het seizoen erna een nieuwe trainer, maar in combinatie met de inmiddels opgelopen studie-achterstand besloot ik toen even te stoppen, wel met de mededeling dat hij (Gerard Lazaroms) me altijd mocht bellen in geval van nood.

Dit telefoontje kwam in de winterstop toen 1 van de keepers er mee stopte: ik hoefde niet per se te komen trainen maar zou wel op de bank plaats nemen. Een faire deal en tijdens deze periode kreeg ik te maken met Henk van Tilburg, die sinds dat seizoen keeperstrainer was. Ik heb veel met hem gesproken, ook over waarom ik gestopt was en na dat seizoen was voor mij duidelijk dat ik er echt wel weer voor wilde gaan. Met Joost van der Ree en Martijn Hagens waren er drie keepers toen de nieuwe trainer Patrick Arnouts begon aan zijn tijd bij Steenbergen in seizoen 2012/2013.

Concurrentiestrijd
‘Dit betekende dat er, in mijn ogen, drie vrijwel gelijkwaardige doelmannen streden om 1 plaats onder de lat. Natuurlijk hadden we allemaal onze plus- en minpunten, maar we geloofden alle drie in onze kans. Dit was de jaren ervoor anders, toen er vaak een uitgesproken nummer 1 was, de doelmannen uit de jeugd niet de ambitie hadden om aan te sluiten en keepers van buitenaf ook bij voorbaat al een plek op de bank verwachtten, dus niet kwam.’

Martijn won het eerste jaar deze strijd, maar het seizoen erna kwam ik onder de lat. Patrick Arnouts ging zijn 2e seizoen in als hoofdtrainer, maar liet wel de keuze voor de 1e keeper wederom afhangen van de voorbereiding en bekerduels. Hierin raakten zowel Martijn als Joost geblesseerd, waardoor ik mijn kans greep en een heel seizoen eerste keeper ben geweest, ik heb denk ik met mijn keeperswerk afgedwongen dat, ook toen Martijn weer terugkeerde, ik mijn plaats onder de lat behield. In de 4e klasse B haalden we uiteindelijk zelfs de nacompetitie, waarin Breskens te sterk bleek in de eerste ronde.

Het seizoen erna won Martijn de hernieuwde strijd onder de lat en met trainer Marco Ernest aan het roer werd de titel gepakt in de 4e klasse B. Martijn stopte en met Joeri Leest kwam een nieuwe concurrent, net als deze zomer ook de jonge doelman Jeroen Sebregts over komt van Rimboe zaterdag1.

‘Een rustige jongen, die wel lef en ambitie toont door na vijf jaar een basisplek bij Rimboe te hebben gehad (eerst in zondag1, daarna zaterdag1) nu toch een zekere plek inruilt voor een nieuwe concurrentiestrijd. Hij heeft al wel vijf jaar ervaring opgedaan bij de vereniging in zijn dorp Wouwse Plantage en zal dus ook zeker wat in zijn mars hebben, maar ook ik ga natuurlijk weer laten zien wat ik in huis heb, hoewel de trainer dat natuurlijk deels al wel weet na de afgelopen twee seizoenen.’

Daarnaast groeide Richard ook door in het 2e elftal: ‘Zij hebben hun zaakjes goed voor elkaar, de sfeer is erg goed en dat kwam niet alleen door de goede resultaten, maar ik denk zelfs voor een deel andersom: door de goede sfeer is iedereen bereid een stapje extra te zetten en uiteindelijk de titel binnen te slepen. Een klasse hoger is een goede stap voor hen, ook zodat de jongens die vanuit de jeugd komen en niet direct bij het eerste elftal aansluiten, nog wel voldoende uitgedaagd worden en naar het niveau van het 1e elftal toe kunnen gaan groeien als zij dit willen.’

JO19-1
De jongens die uit de jeugd overkomen, worden op een natuurlijke manier al jaren min of meer ‘begeleid’ door Richard. ‘Als leider van de A1 heb ik de afgelopen jaren de groei meegemaakt van de 2e naar de hoofdklasse, waarin we nu al voor het 3e seizoen op rij in uitkomen.’ Een pittige competitie, met tal van grote verenigingen waarin de A1 zich al twee jaar op rij knap staande hield en vrijwel geen degradatiesores kende: het afgelopen seizoen maakte men zelfs deel uit van de subtop en miste men de nacompetitie om promotie op een haar.

‘Toen ik die leeftijd had, was het moeilijker om in de hoofdklasse te komen, althans zo komt dat op mij over. Er is een 4e divisie tussen gekomen en de hoofdklasse en hogere divisies bestaan sinds een aantal jaren uit wat meer teams (14 i.p.v. 12), maar toch is het een behoorlijk niveau en zijn we met onze jeugdopleiding veel Bergse clubs voorbijgestreefd. We spelen behoorlijk veel richting Rotterdam, echte derby’s zijn min of meer verdwenen, alleen SC Gastel en Virtus zijn nog verenigingen uit de buurt waar we komend seizoen tegen uitkomen. Met bijvoorbeeld Zeelandia-Middelburg, RCS, VVGZ maar ook Unitas’30 en IFC treffen we sterke ploegen, dus de nieuwe lichting kan zijn borst weer nat maken.’

Deze hogere weerstand zorgt er wel voor dat er de laatste jaren steevast jongens vanuit de jeugd over komen naar het 1e en 2e elftal. ‘In de A1 komt het technische gedeelte goed tot zijn uiting: spelers herkennen situaties meer en de meeste ploegen spelen verzorgd voetbal op een hoog tempo, opgedaan in de eerdere jaren. Alleen de ploegen onderin vaak niet, maar dat is noodgedwongen en dus ook begrijpelijk.

De jongens die aangesloten zijn bij het eerste elftal de afgelopen jaren hebben ook bewezen dat ze hierdoor vrijwel meteen mee konden met het tempo, vorige jaren sloten Lennart Boot, Jordy Dam, Ben Bosch, Xander Burggraaff en meest recent Marvin Braat en Remco van der Riet aan, dit jaar komen er weer een flink aantal jongens over waarvan er echt wel een paar een basisplaats af kunnen dwingen.’ Mits ze hun progressie doorzetten levert de A1/JO19-1 dus weer een paar talenten af, terwijl er ook verwacht wordt dat er de komende jaren weer een aantal spelers bij het eerste elftal aan gaan sluiten.

‘Dit is wel het streven van de vereniging, hoewel het team de laatste jaren al meer en meer de Steenbergse identiteit heeft teruggekregen. Gelukkig geeft hoofdtrainer Marco Ernest wel goed aan waarom er soms spelers van buitenaf bij komen en worden deze jongens ook direct opgenomen: we hebben een hechte groep maar wel 1 die open staat voor andere spelers.’

Sponsorcommissie
Richard zelf staat ook open voor andere dingen: naast teammanager bij de A1 is hij ook keeperstrainer en verzorgt hij de coördinatie van de keeperstrainingen. Als 1e elftal keeper een vrij logische stap, maar de stap naar sponsorcommissie en aspirant-bestuurslid is iets minder voor de hand liggend.

‘Commercieel gezien kan de vereniging nog wel wat stappen maken, dus met een aantal vrijwilligers zijn we eens samen gaan zitten tijdens de afgelopen winterstop en hebben we de sponsorcommissie fors versterkt. Het is zaak om te zorgen voor een tevreden sponsor, zij moeten actief door ons betrokken worden bij de verschillende activiteiten, als zij dit zelf willen natuurlijk.’

Daarnaast heeft hij zich opgeworpen om namens die sponsorcommissie ook zitting te nemen in het bestuur. ‘Aangezien we regelmatig het bestuur nodig hebben, maar het bestuur ook ideeën heeft voor ons, moet er gewoon iemand aanwezig zijn bij beide vergaderingen.’

Als keeperstrainer was hij al wat langer aan de slag, zoals hij ook nu jonge keepers door ziet groeien naar keeperstrainer. ‘De keepers die naar de B-junioren doorstromen, zoals nu Dave Vroon en eerder ook Max Knook en Roy Labeur, zijn capabel en volwassen genoeg om de kennis van het keepersvak over te dragen. Zo doe ik dat ook bij hen, en ik leer het op mijn beurt weer van mijn keeperstrainers.’

‘Ik geloof niet in specifieke scholing daarin, dit zijn vaak methodes die een bepaalde ‘soort’ keepers ontwikkelen, maar hier krijgen keepers alle ruimte om hun eigen stijl te ontwikkelen. Natuurlijk zijn er bepaalde basisvaardigheden die elke keeper moet leren, maar we willen niet tien dezelfde keepers krijgen: bepaalde karaktertrekken zoals een bal weg boksen of vangen moet je op je eigen manier uitvinden, zodat je je hier fijn bij voelt. Veel oefeningen leer ik via mijn keeperstrainer (Martijn Hagens), maar ook van de vorige keeperstrainer Henk van Tilburg heb ik nog veel oefeningen liggen. Ik neem de B-junioren onder mijn hoede, zij nemen op hun beurt de jongere keepers weer mee en krijgen hierin veel vrijheid, eigen initiatief en nieuwe oefeningen zijn altijd welkom.‘

Zelf zal hij ook wekelijks flink aangepakt worden door zijn voormalig concurrent, Martijn Hagens. ‘De trainingen zijn in mijn optiek zeker belangrijk, in dat opzicht is het ook erg goed dat Martijn niet alleen de selectiekeepers traint, maar komend seizoen ook Tim Free (JO19-1) onder zijn hoede neemt. Hij krijgt hierdoor meer weerstand en zal profijt hebben van het niveau dat de huidige keepers al met zich mee nemen.’

Seizoen 2016/2017
Komend seizoen zal Richard dus graag weer onder de lat staan, de kans daarop is iets groter dan voorgaande jaren. ‘Joost vd Ree gaat een half jaar stagelopen en kan dan haast niet trainen, dus hij zal strijd niet mee om de plaats onder de lat bij het eerste elftal.’

Ongeacht wie er gaat keepen, zal het komend seizoen wel een flinke klus worden om het puntenaantal van afgelopen seizoen te halen. ‘Met SC Gastel en Victoria’03 komen er op voorhand al twee sterke teams bij, daarnaast is HVV’24 altijd een sterke ploeg en hebben ook Terneuzen en Cluzona, die vorig jaar onder ons eindigden, zich behoorlijk versterkt en eindigde BSC vooral door een zwakke eerste seizoenshelft zo laag.’

Er zijn liefst vier ploegen gedegradeerd, waardoor het rechterrijtje sowieso van een wat hoger niveau zal zijn. ‘Wat Philippine kan brengen weet ik niet maar zij haalden wel enorm veel punten in hun 4e klasse A. Ik vrees alleen voor Grenswachters dat het een enorm lastig jaar gaat worden, hoewel zij altijd een zware kluif bleken voor ons en niet voor niets de felbegeerde 1e periodetitel gehaald hebben vorig seizoen, is het maar de vraag of ze deze strijdlust en dit niveau een klasse hoger ook wekelijks kunnen opbrengen met een smalle selectie. Cluzona lijkt me persoonlijk wel de uitgesproken favoriet, ze konden vorig jaar al van vrijwel alle teams winnen, maar waren erg wisselvallig.’ De ploeg uit Wouw heeft zich afgelopen zomer ook behoorlijk versterkt, waardoor ze vooral het grote aantal tegentreffers zullen willen terugbrengen.

‘Ook zijn er niet enorm veel duels aan te wijzen waar we onnodig punten verloren, op basis van de ranglijst was puntverlies tegen FC Bergen en de thuisnederlaag tegen Terneuzen niet nodig, maar meer verbeterpunten kan ik niet concreet aanwijzen, tegen de concurrentie zijn er altijd duels die je wel wint, maar ook had kunnen verliezen, en duels waarin je in jouw ogen onterecht punten verliest.’

Daarnaast moeten we natuurlijk zelf ook een aantal nieuwe spelers inpassen: het vertrek van Mike de Nijs, Dennis van Schilt en Wouter Boot zal opgevangen moeten worden. Deze kwaliteiten zijn er wel binnen de groep, maar de vraag is altijd hoe snel dat zich ontwikkeld. We gaan daarom keihard werken om dat proces zo snel en goed mogelijk te laten verlopen.’ Het team was natuurlijk niet alleen gebouwd op deze 3 jongens, met aanvoerder Jeroen Augustijn en Xander Burggraaff staat er defensief behoorlijk wat, daarnaast heeft Remco van der Riet zich bewezen vorig jaar en is aanvallend het drietal Jordy Dam, Roy van Gils en Thom Luijks al behoorlijk gevaarlijk gebleken afgelopen seizoen(en). Met Stijn Baarendse als loper op links en zijn traptechniek zorgt ervoor dat er altijd gevaar is, hoe zeer we ook in de verdrukking kunnen komen. Aan Mohamed Boulahyan, Marvin Braat en jeugdexponent Gerrald Raaymakers om zich er voorin tussen te wringen en van waarde zijn. Jeroen of ik moet doelman Joeri direct doen vergeten met goede reddingen, een stabiele en betrouwbare rol in de opbouw en vooral ook de bewaking van de defensieve organisatie. ‘Met Marco Ernest hebben we in ieder geval wel een trainer die duidelijk is, iets wat de groep wel nodig heeft schat ik zo in, we weten inmiddels na 2 seizoenen wat we aan elkaar hebben, belangrijk is dat we op iedereen moeten kunnen rekenen in een mooie 3e klasse, die ondanks de gezellige teams desalniettemin ook behoorlijk wat voetballende kwaliteiten herbergt’ besluit hij.

Na de Groot Steenbergen Cup spreken we hem ook nog even, over hoe de voorbereiding tot nu toe verloopt. ‘Je merkt dat het veldspel zeker nog wel op hoog niveau is, maar zowel defensief als aanvallend moet er nog wel extra scherpte komen. We missen te veel kansen, achterin geven we niet bijzonder veel weg maar we krijgen wel 7 tegengoals in de eerste vier oefenduels.’

Tegen Prinsenland zag hij zelf onder de lat hoe Steenbergen flink wat kansen liet liggen, maar vervolgens met de rust wel tegen een 0-2 achterstand aan keek, tegen uiteindelijke winnaar SC Kruisland keepte Jeroen Sebregts, maar bleek hetzelfde scenario zich weer te ontwikkelen, dit keer bleef het 0-0 tot de rust maar na een slordigheid in de opbouw werd het 0-1, vlak voor tijd liep Kruisland nog uit naar 0-3.

‘Voordeel is dat we dit nu al zien en hier de komende week hard mee aan de slag kunnen, zodat we er zondag tegen Vivoo staan en de bekerpoule (met ook nog NSV en Rimboe zaterdag1) wel kunnen overleven, dit zijn we aan onze stand verplicht, maar zal niet per se een gemakkelijke opgave worden.’

Feit is dat alle ingrediënten voor een mooi seizoen weer aanwezig zijn in Steenbergen, maar de juiste mix nog gevonden moet worden door de spelersgroep en begeleiding.